หนังสือ จิตรกรพลัดถิ่นกับหมู่มวลปักษา มือหนึ่ง
บางครั้งสิ่งที่ยืนยันการดำรงอยู่ของบางคนในความทรงจำของอีกคนอาจเป็นภาพวาด กระบอกปืน ผ้าห่มผืนเก่า และเรื่องเล่าจากคนอื่นๆเหมือนกับที่ ฉัน เก็บเกี่ยวภาพจำของพ่อ - หรืออา -ผ่านสายตาของปู ลุง แม่ และคนงานในไร่ฉัน มีภาพจำมากมายจนการอยู่ใต้ชายคาเดียวกันกับเขากลายเป็นสิ่งไม่จำเป็นฉัน เก็บทุกอย่างเกี่ยวกับเขาไว้ในความจริงที่ได้ยินและจินตนาการที่ได้นึกเขาคือผู้ชายที่ออกจากบ้านแล้วเร่ร่อนไปตามเมืองน้อยใหญ่เกือบทั่วโลกเขาคือคนที่กลับมาในคืนฝนตก และเป็นเจ้าของจดหมายกับอัลบัมภาพนกที่ส่งมาให้แม่...จิตรกรพลัดถิ่นกับหมู่มวลปักษา (1998)ชีวิตที่โบยบินของลูกชายคนเล็กแห่งตระกูลดีอาชในสายตาของลูก - หรือหลานสาว -กำจายกลิ่นอายแห่งแรงปรารถนาเพื่อให้ได้มาซึ่งความเสรีสยายปีกอันเปราะบางของคนที่ไม่อาจทานทนกับแรงกดทับและเป็นภาพวาดของกิเลสตัณหาที่ไม่เคยกรุณาชะตาชีวิตของมนุษย์นวนิยายอันอุดมด้วยเชิงชั้นของลิเดีย จอร์จนักประพันธ์ร่วมสมัยคนสำคัญของโปรตุเกส